false oath, perjury.
ἑπιορκία perjurium cf. ՍՏԵՐԴՄՆՈՒԹԻՒՆ.
Անհաւատութիւն, խռովութիւն, երդմնստութիւն. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 25. (ա՛յլ ձ. երդմնաստութիւն. որպէս ընթեռնու եւ Բրսղ. մրկ. )։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երդմնստութիւն | երդմնստութիւնք |
| accusatif | երդմնստութիւն | երդմնստութիւնս |
| génitif | երդմնստութեան | երդմնստութեանց |
| locatif | երդմնստութեան | երդմնստութիւնս |
| datif | երդմնստութեան | երդմնստութեանց |
| ablatif | երդմնստութենէ | երդմնստութեանց |
| instrumental | երդմնստութեամբ | երդմնստութեամբք |