cf. Իմացութիւն.
Իմացումն. իմանալն. հասողութիւն. եւ Ըմբռնումն, կամ ըմբռնողութիւն. իմացական կարողութիւն. Վերածելն զմիտս ամենեցուն առ իմացողութիւն լուսոյն։ տեսին զաստուած դասք քահանայիցս իմանալի հայեցողութեամբ ձեռօք. (Լմբ. պտրգ.։)
Ոչ է իմացութիւն իմացողութիւն, եւ ոչ իմանալի. այլ իմացողութիւն է յառաջ եկեալ իմաստքն, եւ իմացողութիւն է զգայութիւն յորում կայ իմացութիւն. (Եւագր. ՟Ի՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իմացողութիւն | իմացողութիւնք |
| accusatif | իմացողութիւն | իմացողութիւնս |
| génitif | իմացողութեան | իմացողութեանց |
| locatif | իմացողութեան | իմացողութիւնս |
| datif | իմացողութեան | իմացողութեանց |
| ablatif | իմացողութենէ | իմացողութեանց |
| instrumental | իմացողութեամբ | իմացողութեամբք |