Հայրատանջ, Ի, Ից

adj.

Որ տանջէ կամ խոշտանգէ կամ հարկանէ զհայր իւր. հայրազեղծ. հայրասպան. եւ որ ինչ հայի առ այնպիսին.

Հայրատանջ եւ մայրատանջ դատաստանս յիրաւի կրեսցէ. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Իմաստունքն հեթանոսաց զաստուածանարգս մահուամբ դատեցան, եւ զհայրատանջսն հատմամբ. (Մխ. դտ.։)