cf. ՀԱՍՏԱՏՈՒԹԻՒՆ.
Աճմունք եւ հաստատմունք եւ ապականութիւնք. (Արիստ. աշխ.։)
Անդրէն հաստատումն ամենայնի. (Նիւս. բն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաստատումն | հաստատմունք |
| accusatif | հաստատումն | հաստատմունս |
| génitif | հաստատման | հաստատմանց |
| locatif | հաստատման | հաստատմունս |
| datif | հաստատման | հաստատմանց |
| ablatif | հաստատմանէ | հաստատմանց |
| instrumental | հաստատմամբ | հաստատմամբք |