equivocalness, equivocation.
ὀμωνυμία nominis communitas, aequivocatio. Անուանակցութիւն. նոյն անուն կամ ձայն յաննմանից.
Դաւիթ, որ եւ մարգարէ եւ արքայ. սորին հոմանունութեամբ պատուելոյն դաւթի մեծի փիլիսոփայի։ Սխալեալ ոմանք ի հոմանունութիւն անուանն՝ զյուդայն յուդաս յակոբեան կոչեցին. (Երզն. քեր. եւ Երզն. մտթ.։)
Հոմանունութիւն մա՛յր է մոլորութեան եւ երկբայութեան։ Լինին խորթք շարագրածութիւնք, եւ վասն հոմանունութեան շարագրածաց, եւ վասն հոմանունութեան շարագրողաց. (Անյաղթ պորփ.։)
Արարչական բնութիւնն, ընդ որում ոչ այլ ոք ի գոյոց լծակցի հոմանունութեամբ. (Խոսրովիկ.։)
Ամենայնքս է՛ անուանին, եւ ոչ ոք կարէ գիտել եւ սահմանել վասն հոմանունութեանն. (Լծ. սահմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հոմանունութիւն | հոմանունութիւնք |
| accusatif | հոմանունութիւն | հոմանունութիւնս |
| génitif | հոմանունութեան | հոմանունութեանց |
| locatif | հոմանունութեան | հոմանունութիւնս |
| datif | հոմանունութեան | հոմանունութեանց |
| ablatif | հոմանունութենէ | հոմանունութեանց |
| instrumental | հոմանունութեամբ | հոմանունութեամբք |