hy    |   fr

Հրաւիրումն, ման

s.

invitation.

s.

Հրաւիրելն, իլն.

Հրաւիրմամբ հոգւոյն սրբոյ։ Փրկեա՛ զմեզ ի մահառիթ հրաւիրմանէս. (Շար.։)

Հնչման փայտիդ հրաւիրման. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)

Զհրաւիրումն երթալոյ յանձն առեալ. (Յհ. կթ.։)

Ընտրութիւն առաքելոցն, հրաւիրումն հայրապետացն. (Խոսր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հրաւիրումն հրաւիրմունք
accusatif հրաւիրումն հրաւիրմունս
génitif հրաւիրման հրաւիրմանց
locatif հրաւիրման հրաւիրմունս
datif հրաւիրման հրաւիրմանց
ablatif հրաւիրմանէ հրաւիրմանց
instrumental հրաւիրմամբ հրաւիրմամբք