ἑπίκλησις cognomen եւ invocatio. Կոչումն անուան՝ կա՛մ մականուամբ, կամ յօգնութիւն.
Օդոյ պանծագոյնն իսկ մակակոչութեամբն եթերն կոչեցեալ, եւ պղտորագոյնն մէջ եւ խաւար. (Պղատ. տիմ.։)
Մոգութիւն է մակակոչութիւն բարեգործ (կարծեցեալ) դիւաց առ ի բարւոյ իմիք հաստատութիւն։ Իսկ կախարդութիւն է մակակոչութիւն դիւաց չարագործաց առ ի չարի իմն հաստատութիւն. (Նոննոս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մակակոչութիւն | մակակոչութիւնք |
| accusatif | մակակոչութիւն | մակակոչութիւնս |
| génitif | մակակոչութեան | մակակոչութեանց |
| locatif | մակակոչութեան | մակակոչութիւնս |
| datif | մակակոչութեան | մակակոչութեանց |
| ablatif | մակակոչութենէ | մակակոչութեանց |
| instrumental | մակակոչութեամբ | մակակոչութեամբք |