ἑπίνοια, ἕννοια . Մտածելն. մտածութիւն.
Ըստ ամենայն մտածման։ Մտածումն իմն նենգութեան։ Ի վերնամարտ մտածմանց։ Զամենայն սատանայական մտածմունս. (Դիոն.։ Նիւս.։ Նար. ՟Ղ՟Ա։ Ճշ.։)
Ոչ կարեմք զդէմ ունել զօրաց նորա, եւ միայն աշխատութիւն եւ վտանգ հասուցանեմք ի մտածմունս մեր. (Ղեւոնդ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մտածումն | մտածմունք |
| accusatif | մտածումն | մտածմունս |
| génitif | մտածման | մտածմանց |
| locatif | մտածման | մտածմունս |
| datif | մտածման | մտածմանց |
| ablatif | մտածմանէ | մտածմանց |
| instrumental | մտածմամբ | մտածմամբք |