Շարամանութիւն. հիւսուած. զօդ. կիտուած. կցումն.
Յաստուածպետական բանն միացելոց, անգօսացեալ անդամոց, եւ յարամանութեամբ յօդելոց։ Քաջամուխ լինի յարամանութեամբ օդոյ. (Մագ. ՟Ի՟Զ. լ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յարամանութիւն | յարամանութիւնք |
| accusatif | յարամանութիւն | յարամանութիւնս |
| génitif | յարամանութեան | յարամանութեանց |
| locatif | յարամանութեան | յարամանութիւնս |
| datif | յարամանութեան | յարամանութեանց |
| ablatif | յարամանութենէ | յարամանութեանց |
| instrumental | յարամանութեամբ | յարամանութեամբք |