hy    |   fr

Նժդեհութիւն, ութեան

s.

cf. Պանդխտութիւն.

cf. ՊԱՆԴԽՏՈՒԹԻՒՆ, եւ ՕՏԱՐՈՒԹԻՒՆ.

Որք յարեւմտեան կողմանս սահեալք նժդեհութեամբ. (Շ. ընդհանր.։)

Զարտաքսեալքբ ի վայրս նժդեհութեան. (Լմբ. ստիպ.։)

Ելից զժամանակ պանդխտութեան նժդեհութեան իւրոյ ի վերայ երկրի. (Մաշտ.։)

Ի մէջ գաւառաւանացն մեծատուն եղեալ քան ըստ նժդեհութեան. (Փիլ. իմաստն.) յն. տարաբնակութիւն.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նժդեհութիւն նժդեհութիւնք
accusatif նժդեհութիւն նժդեհութիւնս
génitif նժդեհութեան նժդեհութեանց
locatif նժդեհութեան նժդեհութիւնս
datif նժդեհութեան նժդեհութեանց
ablatif նժդեհութենէ նժդեհութեանց
instrumental նժդեհութեամբ նժդեհութեամբք