cf. Ողջակիզումն.
ՈՂՋԱԿԻԶՈՒԹԻՒՆ ՈՂՋԱԿԻԶՈՒՄՆ. զման. Ողջակիզելն, իլն. ողջակէզ.
Ընկա՛լ զողջակիզութիւն անձին իմոյ։ Եւ այսպէս ի բանաւոր ողջակիզումն զինքն քրիստոսի նուիրէր. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ողջակիզութիւն | ողջակիզութիւնք |
| accusatif | ողջակիզութիւն | ողջակիզութիւնս |
| génitif | ողջակիզութեան | ողջակիզութեանց |
| locatif | ողջակիզութեան | ողջակիզութիւնս |
| datif | ողջակիզութեան | ողջակիզութեանց |
| ablatif | ողջակիզութենէ | ողջակիզութեանց |
| instrumental | ողջակիզութեամբ | ողջակիզութեամբք |