displeasure, discontent, disgust, dislike;
disagreement;
sulkiness.
Տհաճն լինել. եւ Անհաճոյ լինելն.
Մեղայ տհաճութեամբ բարուց. (Մաշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տհաճութիւն | տհաճութիւնք |
| accusatif | տհաճութիւն | տհաճութիւնս |
| génitif | տհաճութեան | տհաճութեանց |
| locatif | տհաճութեան | տհաճութիւնս |
| datif | տհաճութեան | տհաճութեանց |
| ablatif | տհաճութենէ | տհաճութեանց |
| instrumental | տհաճութեամբ | տհաճութեամբք |