hy    |   fr

Անժուժութիւն, ութեան

s.

cf. Անժուժկալութիւն.

cf. ԱՆԺՈՒԺԿԱԼՈՒԹԻՒՆ. ըստ ամենայն առման.

Որպէս անժուժութիւնն Ադամայ եւ Եւայի անէծս ի վերայ էած եւ մահ, նոյնպէս եւ ծնելոցս ի նոցանէ՝ որ զնոյն անժուժութիւնն ունին. (Յճխ. ՟Թ։)

Ըստ սովորական անժուժութեան մերոյ ազգիս՝ ցրուեցան ի տունս իւրաքանչիւր. (Խոր. ՟Գ. 15։)

Յանժուժութենէ կսկծեցուցիչ դեղոցն բամբասէ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անժուժութիւն անժուժութիւնք
accusatif անժուժութիւն անժուժութիւնս
génitif անժուժութեան անժուժութեանց
locatif անժուժութեան անժուժութիւնս
datif անժուժութեան անժուժութեանց
ablatif անժուժութենէ անժուժութեանց
instrumental անժուժութեամբ անժուժութեամբք