Անձնիշխան կամք. անձնիշխանութիւն.
Միայն մարդն վասն անձնիշխանակամութեան առնէ. (Եփր. ի մարգարիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անձնիշխանակամութիւն | անձնիշխանակամութիւնք |
| accusatif | անձնիշխանակամութիւն | անձնիշխանակամութիւնս |
| génitif | անձնիշխանակամութեան | անձնիշխանակամութեանց |
| locatif | անձնիշխանակամութեան | անձնիշխանակամութիւնս |
| datif | անձնիշխանակամութեան | անձնիշխանակամութեանց |
| ablatif | անձնիշխանակամութենէ | անձնիշխանակամութեանց |
| instrumental | անձնիշխանակամութեամբ | անձնիշխանակամութեամբք |