ԱՇԽՈՅԺՈՒԹԻՒՆ կամ ԱՇԽՈՒԺՈՒԹԻՒՆ Արութիւն. արիութիւն. կտրճութիւն. եավուզլուգ.
Քամահեաց զհասակաւն, ոչ գիտացեալ զհոգւոյն աշխոյժութիւն. (Պտմ. աղեքս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աշխոյժութիւն | աշխոյժութիւնք |
| accusatif | աշխոյժութիւն | աշխոյժութիւնս |
| génitif | աշխոյժութեան | աշխոյժութեանց |
| locatif | աշխոյժութեան | աշխոյժութիւնս |
| datif | աշխոյժութեան | աշխոյժութեանց |
| ablatif | աշխոյժութենէ | աշխոյժութեանց |
| instrumental | աշխոյժութեամբ | աշխոյժութեամբք |