hy    |   fr

Ապաշաւութիւն

s.

ԱՊԱՇԱՒՈՒԹԻՒՆ ԱՊԱՇԱՒՈՒՄՆ. cf. ԱՊԱՇԱՒ, եւ ԱՊԱՇԱՒԱՆՔ.

Լի է ապաշաւութեամբ. (Փարպ.։)

Ապաշաւումն յանցանաց. (Շ. յուդ. ՟Ժ՟Է։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապաշաւութիւն ապաշաւութիւնք
accusatif ապաշաւութիւն ապաշաւութիւնս
génitif ապաշաւութեան ապաշաւութեանց
locatif ապաշաւութեան ապաշաւութիւնս
datif ապաշաւութեան ապաշաւութեանց
ablatif ապաշաւութենէ ապաշաւութեանց
instrumental ապաշաւութեամբ ապաշաւութեամբք