ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ.
Ուրանան զճշմարտութիւն եւ զարդարադատողութիւնն Աստուծոյ. (Եփր. աղքատ.)
Ճշմարտութիւն արդարադատաւորութեան Աստուծոյ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արդարադատաւորութիւն | արդարադատաւորութիւնք |
| accusatif | արդարադատաւորութիւն | արդարադատաւորութիւնս |
| génitif | արդարադատաւորութեան | արդարադատաւորութեանց |
| locatif | արդարադատաւորութեան | արդարադատաւորութիւնս |
| datif | արդարադատաւորութեան | արդարադատաւորութեանց |
| ablatif | արդարադատաւորութենէ | արդարադատաւորութեանց |
| instrumental | արդարադատաւորութեամբ | արդարադատաւորութեամբք |