hy    |   fr

Արտաթորումն

s.

ԱՐՏԱԹՈՐՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱԹՈՐՈՒՄՆ. ἁπόκρισις excrementum Արտաքս թորումն. եւ Աւելորդք բնութեան արտաքսելիք.

Արտաթորութիւնք եօթն, արտասուք, խլինք, քիրտն, եւ այլն. (Փիլ. այլաբ.։)

Յարտաթորումն ռնկաց. (Սանահն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արտաթորումն արտաթորմունք
accusatif արտաթորումն արտաթորմունս
génitif արտաթորման արտաթորմանց
locatif արտաթորման արտաթորմունս
datif արտաթորման արտաթորմանց
ablatif արտաթորմանէ արտաթորմանց
instrumental արտաթորմամբ արտաթորմամբք