որ եւ ԲԱԲԱԽՈՒՄՆ. Ստէպ բախումն ի միմեանս, որպէս ի ծափելն, եւ այլն.
Կաքաւողացն ... ոտիւք թափառումն, եւ դաստակօք անյօրինաբար բախբախումն. (Մագ. ՟Ծ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բախբախումն | բախբախմունք |
| accusatif | բախբախումն | բախբախմունս |
| génitif | բախբախման | բախբախմանց |
| locatif | բախբախման | բախբախմունս |
| datif | բախբախման | բախբախմանց |
| ablatif | բախբախմանէ | բախբախմանց |
| instrumental | բախբախմամբ | բախբախմամբք |