cf. ԲԱՐԵԽՈՐՀՐԴՈՒԹԻՒՆ.
Զամենայն անձինս շարժէր ի բարեխորհութիւն առաքինութեան. (Աբր. մամիկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարեխորհութիւն | բարեխորհութիւնք |
| accusatif | բարեխորհութիւն | բարեխորհութիւնս |
| génitif | բարեխորհութեան | բարեխորհութեանց |
| locatif | բարեխորհութեան | բարեխորհութիւնս |
| datif | բարեխորհութեան | բարեխորհութեանց |
| ablatif | բարեխորհութենէ | բարեխորհութեանց |
| instrumental | բարեխորհութեամբ | բարեխորհութեամբք |