cf. Ընդդիմակայութիւն.
Դիմակայութեամբ եւ դիմայարակայութեամբ եղծին զմտացածին բանս նոցա. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դիմակայութիւն | դիմակայութիւնք |
| accusatif | դիմակայութիւն | դիմակայութիւնս |
| génitif | դիմակայութեան | դիմակայութեանց |
| locatif | դիմակայութեան | դիմակայութիւնս |
| datif | դիմակայութեան | դիմակայութեանց |
| ablatif | դիմակայութենէ | դիմակայութեանց |
| instrumental | դիմակայութեամբ | դիմակայութեամբք |