cf. Դիմեցումն.
Իբր Դիմեցմունք.
Դիմումն երագման ընթացից. (Նար. խչ.։)
Դիմումն ի կերակուրս. (Մխ. դտ.։)
Դիմումն բանից. (Լմբ. եկեղ.։)
Զդիմմունսն էր արգելեալ (ամբոխին)։ Անիրաւագոյնս առնէր զհակառակսն նորա դիմմունսն. (Սոկր. ՟Ա. 24։ ՟Բ. 13։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դիմումն | դիմմունք |
| accusatif | դիմումն | դիմմունս |
| génitif | դիմման | դիմմանց |
| locatif | դիմման | դիմմունս |
| datif | դիմման | դիմմանց |
| ablatif | դիմմանէ | դիմմանց |
| instrumental | դիմմամբ | դիմմամբք |