hy    |   fr

Զայրացումն, ման

s.

cf. Զայրացութիւն.

s.

Սաստիկ բարկանալն. սրտմտութիւն. ցասումն. նեղսրտութիւն.

Ի ցասումն զայրացման գրգռեալ։ Ասէր զայրացմամբ. (Փարպ.։)

Առ տարակուսանս մտացն, եւ զայրացման սրտին՝ առ Աստուած բողոքեն. (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)

Որ ո՛չ է հաճոյ Աստուծոյ, այլեւ պատճառ զայրացման. (Շ. ընդհանր.։)

ԶԱՅՐԱՑՈՒՄՆ. Սաստկութիւն ո՛ր եւ է կրից եւ ախտից.

Խածմունս կոչէ ... զզայրացմունս հեշտ ցանկութեանն. (Փիլ. այլաբ.։)

Հանապազ լայ դառնապէս զառժամանակեայ ախտիցն զայրացումն. (Մանդ. ՟Ժ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զայրացումն զայրացմունք
accusatif զայրացումն զայրացմունս
génitif զայրացման զայրացմանց
locatif զայրացման զայրացմունս
datif զայրացման զայրացմանց
ablatif զայրացմանէ զայրացմանց
instrumental զայրացմամբ զայրացմամբք