cf. ԶԻՆՉՊԻՏՈՒԹԻՒՆ.
Եթող ի կամս անձանց ինչպիտութեան. (Ոսկ. հռ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինչպիտութիւն | ինչպիտութիւնք |
| accusatif | ինչպիտութիւն | ինչպիտութիւնս |
| génitif | ինչպիտութեան | ինչպիտութեանց |
| locatif | ինչպիտութեան | ինչպիտութիւնս |
| datif | ինչպիտութեան | ինչպիտութեանց |
| ablatif | ինչպիտութենէ | ինչպիտութեանց |
| instrumental | ինչպիտութեամբ | ինչպիտութեամբք |