cf. ԻՆՔՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ.
Ոչ բնաւ ձեռնարկել երբէք առ ի նոյն բնաբանութիւն, զոր նորին առն է եդեալ զինքնաբանութեանն հաւաստութիւն. (Դիոն. ածայ.։)
Յորդորական խրատու վարդապետութեամբ եւ ինքնաբանութեամբ սուրբ գրոց առածութեամբ. (Պրոկղ. ոսկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինքնաբանութիւն | ինքնաբանութիւնք |
| accusatif | ինքնաբանութիւն | ինքնաբանութիւնս |
| génitif | ինքնաբանութեան | ինքնաբանութեանց |
| locatif | ինքնաբանութեան | ինքնաբանութիւնս |
| datif | ինքնաբանութեան | ինքնաբանութեանց |
| ablatif | ինքնաբանութենէ | ինքնաբանութեանց |
| instrumental | ինքնաբանութեամբ | ինքնաբանութեամբք |