cf. Լիրբ;
— երեսք, brazen-face, bare-face;
— սէր, illicit love.
ἁναιδής impudens. Լիրբ, եւ լրբական. Ժպիրհ. անամօթ. անպատկառ. աներես.
Լրբենի երեսօք. (Առակ. ՟Է. 13։ Պետ.։ Յհ. կթ.։)
Լրբենի դիմօք։ Ի վերայլրբենի դիմաց. (Եղիշ. չրչր. եւ Եղիշ. խաչել.։)
Անձին լրբենոյ մի՛ մատներ զիս։ Զկնի լրբենի աչաց զգուշութիւն արա՛. (Սիր. ՟Ի՟Գ. 6։ ՟Ի՟Զ. 14։)
Հայհոյիչ կոչէին լրբենիքն. (Եփր. ի ստեփ.։)
Լկտի լրբենւոյն այնորիկ. (Վրք. հց. ՟Ե։)
Լռեա՛ ի յանդգնութեանդ, եւ ի լրբենի անամօթութենէդ. (Վրք. սեղբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | լրբենի | լրբենիք |
| accusatif | լրբենի | լրբենիս |
| génitif | լրբենի | լրբենեաց |
| locatif | լրբենւոյ | լրբենիս |
| datif | լրբենւոյ | լրբենեաց |
| ablatif | լրբենւոյ | լրբենեաց |
| instrumental | լրբենեաւ | լրբենեաւք |