ԽՈՐՀՈՒՄՆ որ եւ ԽՈՐՀԵՑՈՒՄՆ. Խորհուրդ. մտածութիւն. միտք.
Ցրուէր եւ վանէր զամենայն խորհումն չարութեան. (Եղիշ. ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խորհումն | խորհմունք |
| accusatif | խորհումն | խորհմունս |
| génitif | խորհման | խորհմանց |
| locatif | խորհման | խորհմունս |
| datif | խորհման | խորհմանց |
| ablatif | խորհմանէ | խորհմանց |
| instrumental | խորհմամբ | խորհմամբք |