hy    |   fr

Խրթնութիւն, ութեան

s.

obscurity;
meanness.

s.

Նսեմութիւն. մթութիւն. պակասութիւն պայծառութեան.

Ճգնութեամբ պայծառացեալ վայելչաբար, եւ առանց խրթնութեան. (Մագ. ՟Կ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խրթնութիւն խրթնութիւնք
accusatif խրթնութիւն խրթնութիւնս
génitif խրթնութեան խրթնութեանց
locatif խրթնութեան խրթնութիւնս
datif խրթնութեան խրթնութեանց
ablatif խրթնութենէ խրթնութեանց
instrumental խրթնութեամբ խրթնութեամբք