cf. Կռուանոց.
Կռուատեղ. եւ Կռուանոց. ասպարեզ. մրցարան.
Ձայն տային ի պատերազմ պատրաստել, յառաջ մատչել ի կռուարանն, եւ ի տեղի հանդիսին. (Ասող. ՟Գ. 41։)
Ի կռուարանի այսր յաւիտենիս. (Նար. մծբ.։)
Ըմբիշ ես մենամարտ կալ ի կռուարանի աշխարհիս. (Տօնակ.։)
Որք ի կռուարանսն սովոր են. (Բրս. գոհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կռուարան | կռուարանք |
| accusatif | կռուարան | կռուարանս |
| génitif | կռուարանի | կռուարանաց |
| locatif | կռուարանի | կռուարանս |
| datif | կռուարանի | կռուարանաց |
| ablatif | կռուարանէ | կռուարանաց |
| instrumental | կռուարանաւ | կռուարանաւք |