Լաւ եւս՝ ՀԱՄԷՈՒԹԻՒՆ. իբր Համաբնութիւն, եւ համագոյ.
Համատեսակի եւ համէութեան անձնաւորութիւն. (Դամասկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | համաէութիւն | համաէութիւնք |
| accusatif | համաէութիւն | համաէութիւնս |
| génitif | համաէութեան | համաէութեանց |
| locatif | համաէութեան | համաէութիւնս |
| datif | համաէութեան | համաէութեանց |
| ablatif | համաէութենէ | համաէութեանց |
| instrumental | համաէութեամբ | համաէութեամբք |