cf. Ձախողութիւն.
Որպէս Ձախողանք կամ ձախողութիւն, դէպք անյաջողք, վնաս. եւ Անկարգութիւն.
Հետեւեալ լինին անզգամութեանն՝ անուսումնութիւն, անհմտութիւն, շռայլութիւն, ձախորդութիւն, անյիշողութիւն. (Արիստ. առաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ձախորդութիւն | ձախորդութիւնք |
| accusatif | ձախորդութիւն | ձախորդութիւնս |
| génitif | ձախորդութեան | ձախորդութեանց |
| locatif | ձախորդութեան | ձախորդութիւնս |
| datif | ձախորդութեան | ձախորդութեանց |
| ablatif | ձախորդութենէ | ձախորդութեանց |
| instrumental | ձախորդութեամբ | ձախորդութեամբք |