cf. Մածանութիւն.
Մածուցանելն, եւ իլն.
Եթէ ի մոխիր երկրի թաւալեալ ձեռն բերիցէ, երեսացն աստուծոյ ի նոյն մածուցումն՝ զնա հերքեսցէ. (Նար. ՟Կ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մածուցումն | մածուցմունք |
| accusatif | մածուցումն | մածուցմունս |
| génitif | մածուցման | մածուցմանց |
| locatif | մածուցման | մածուցմունս |
| datif | մածուցման | մածուցմանց |
| ablatif | մածուցմանէ | մածուցմանց |
| instrumental | մածուցմամբ | մածուցմամբք |