hy    |   fr

Նախասահմանադրութիւն

cf. ՆԱԽԱՍԱՀՄԱՆՈՒԹԻՒՆ. προορισμός.

Գիր նախասահմանադրութիւնս կոչէ զտեսակսն (ի միտս աստուծոյ). (Մաքս. ի դիոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նախասահմանադրութիւն նախասահմանադրութիւնք
accusatif նախասահմանադրութիւն նախասահմանադրութիւնս
génitif նախասահմանադրութեան նախասահմանադրութեանց
locatif նախասահմանադրութեան նախասահմանադրութիւնս
datif նախասահմանադրութեան նախասահմանադրութեանց
ablatif նախասահմանադրութենէ նախասահմանադրութեանց
instrumental նախասահմանադրութեամբ նախասահմանադրութեամբք