cf. Հմտութիւն.
ἑμπειρία peritia, experientia. Խորին հմտութիւն՝ մանաւանդ փորձառական. վարժութիւն. կրթութիւն. տեղեկութիւն գիտութեանց. փորձ.
Գիտութիւն (է չորեքկին). հմտութիւն, ներհմտութիւն, արհեստ, մակացութիւն։ Հմտութիւն է միըոյ իրի անպատճառ գիտութիւն. իսկ ներհմտութիւն է ընդհանուր անպատճառ գիտութիւն. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։ թ Քեր. քերթ.։ Երզն. քեր.։)
Ներհմտութիւն քերականի, բայի քերթումըն քերթողի. (Շ. վիպ.։)
Յոր իմաստունք՝ ներհմտութեամբ յայս վարժեցան. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Իւրաքանչիւր ցուցանելով զկորովութիւն արիական ներհմտութեան առ ի զինուցն մարտակցութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ներհմտութիւն | ներհմտութիւնք |
| accusatif | ներհմտութիւն | ներհմտութիւնս |
| génitif | ներհմտութեան | ներհմտութեանց |
| locatif | ներհմտութեան | ներհմտութիւնս |
| datif | ներհմտութեան | ներհմտութեանց |
| ablatif | ներհմտութենէ | ներհմտութեանց |
| instrumental | ներհմտութեամբ | ներհմտութեամբք |