hy    |   fr

Ուխտանենգութիւն, ութեան

s.

cf. Ուխտազանցութիւն.

s.

Ուխտազանցութիւն. ուրացութիւն.

Ուխտանենգութիւն սրբոյ աւետարանին եկեալ հասեալ ի վերայ նորա։ Ահա ընկա՛լ զայս ձաղսս՝ ասէր, զոր ետ բերել քեզ ուխտանենգութիւն սրբոյ աւետարանին. (Փարպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ուխտանենգութիւն ուխտանենգութիւնք
accusatif ուխտանենգութիւն ուխտանենգութիւնս
génitif ուխտանենգութեան ուխտանենգութեանց
locatif ուխտանենգութեան ուխտանենգութիւնս
datif ուխտանենգութեան ուխտանենգութեանց
ablatif ուխտանենգութենէ ուխտանենգութեանց
instrumental ուխտանենգութեամբ ուխտանենգութեամբք