cf. ՍՏՈՐՈԳՈՒԹԻՒՆ. որպէս Ստորասութիւն, եւ այլն.
Ի յընտրութիւնսն ըստորոգումն մի իցէ այս, եւ բացասումն ոմանց. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ստորոգումն | ստորոգմունք |
| accusatif | ստորոգումն | ստորոգմունս |
| génitif | ստորոգման | ստորոգմանց |
| locatif | ստորոգման | ստորոգմունս |
| datif | ստորոգման | ստորոգմանց |
| ablatif | ստորոգմանէ | ստորոգմանց |
| instrumental | ստորոգմամբ | ստորոգմամբք |