cf. Տարփող.
Տարփածու. տարփացօղ, եւ տարփալի.
Զափրոդիտեայ պատկերն իբրեւ երակլեայ տարփաւորի. (Խոր. ՟Բ. 13։)
Պահէ զտարփաւոր ծառոյն կենաց պողոտայ. (Պիտ.։)
Բարեպաշտութեան եւ իմաստութեան տիրապէս տարփաւորն՝ աստուածասէր թագաւորն հայոց հեթում. (Երզն. քեր. յիշատ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տարփաւոր | տարփաւորք |
| accusatif | տարփաւոր | տարփաւորս |
| génitif | տարփաւորի | տարփաւորաց |
| locatif | տարփաւորի | տարփաւորս |
| datif | տարփաւորի | տարփաւորաց |
| ablatif | տարփաւորէ | տարփաւորաց |
| instrumental | տարփաւորաւ | տարփաւորաւք |