examination.
cf. ՔՆՆՈՒԹԻՒՆ. եւ πολυπραγμοσύνη curiositas եւ sollicitudo. Հետազօտութիւն. փորձ. վարանք.
Բանի քննմամբ բաւականապէս՝ գերազանցեալն հասանել իմաստութեան. (Պիտ.։)
Վախճան կատարէր քննման մտացն. (Առ որս. ՟Է։)
Եթէ անօրէն եւ խիստ իցէ (իշխանն), ի խրատ անօրինաց եւ ի քննումն արդարոց տուեալ լինին նա. (Եփր. հռ.։)
Զհեծեծութիւն քննըման նախարարացն երեցուն. (Եղիշ. ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քննումն | քննմունք |
| accusatif | քննումն | քննմունս |
| génitif | քննման | քննմանց |
| locatif | քննման | քննմունս |
| datif | քննման | քննմանց |
| ablatif | քննմանէ | քննմանց |
| instrumental | քննմամբ | քննմամբք |