Չխոստովանելն. անզղջութիւն. խոստովանանք չըլլալը.
Անխոստովանութեանն անզղջի (ընդդէմ բերել) խոստովանութիւն խղճիւ մտացն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անխոստովանութիւն | անխոստովանութիւնք |
| accusatif | անխոստովանութիւն | անխոստովանութիւնս |
| génitif | անխոստովանութեան | անխոստովանութեանց |
| locatif | անխոստովանութեան | անխոստովանութիւնս |
| datif | անխոստովանութեան | անխոստովանութեանց |
| ablatif | անխոստովանութենէ | անխոստովանութեանց |
| instrumental | անխոստովանութեամբ | անխոստովանութեամբք |