hy    |   fr

Անճետութիւն

cf. ԱՆԶԱՒԱԿՈՒԹԻՒՆ.

Երեւի՝ թէ վասն անճետութեան մարդկութեան են պատուիրանքս։ Զայնչափ ամս անճետութիւնս իմ առաջի նոցա ափիբերան կայր (ասէ Աննա) ... Մեծացուցանէ զգոգս անճետութեանս իմոյ. (Եփր. ել. եւ Եփր. թագ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անճետութիւն անճետութիւնք
accusatif անճետութիւն անճետութիւնս
génitif անճետութեան անճետութեանց
locatif անճետութեան անճետութիւնս
datif անճետութեան անճետութեանց
ablatif անճետութենէ անճետութեանց
instrumental անճետութեամբ անճետութեամբք