ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ.
Ուրանան զճշմարտութիւն եւ զարդարադատողութիւնն Աստուծոյ. (Եփր. աղքատ.)
Ճշմարտութիւն արդարադատաւորութեան Աստուծոյ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արդարադատողութիւն | արդարադատողութիւնք |
| accusatif | արդարադատողութիւն | արդարադատողութիւնս |
| génitif | արդարադատողութեան | արդարադատողութեանց |
| locatif | արդարադատողութեան | արդարադատողութիւնս |
| datif | արդարադատողութեան | արդարադատողութեանց |
| ablatif | արդարադատողութենէ | արդարադատողութեանց |
| instrumental | արդարադատողութեամբ | արդարադատողութեամբք |