hy    |   fr

Արդնաւոր, աց

cf. Արդնակիր.

adj.

Տիգաւոր. նիզակաւոր.

Ըստ քերթողին, երկոցունց իրաց թագաւոր՝ քաջ բարի, եւ արդնաւոր կռուօղ. (Փիլ. լին. ՟Դ 183։)

Ոչ տիգաւորք եւ արդնաւորք շուրջ. (Ճ. ՟Թ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արդնաւոր արդնաւորք
accusatif արդնաւոր արդնաւորս
génitif արդնաւորի արդնաւորաց
locatif արդնաւորի արդնաւորս
datif արդնաւորի արդնաւորաց
ablatif արդնաւորէ արդնաւորաց
instrumental արդնաւորաւ արդնաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Գեղարդնաւոր

Voir tout