wast, consumption;
corrosion.
ἁνάλωσις absumtio. Վատնելն, սպառելն, իլն.
Ի նիւթականաց գոյից ծախումն։ Ի ծախումն զօրութեան եւ կամաց միաւորեցելոցն. (Շ. թղթ.։)
հրոյ խոտոյ ո՛չ ամուսնութիւն լինի, այլ՝ ծախումն. (Եզնիկ.։)
Զծաքխումն նոցա ի սրոյ եւ ի սովոյ. (Նախ. եզեկ.։)
ուր ծախումն յաւիտենից. (Նար. ՟Հ՟Թ։)
Ոչ միայն մեղացն թողութիւն շնորհէ, այլ ամենեւին ջնջումն եւ ծախումն արասցէ։ Թողութիւն հոգւովն եւ ջրովն, եւ ծախումն հրովն իմանալեաւ. (Մեկն. ղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ծախումն | ծախմունք |
| accusatif | ծախումն | ծախմունս |
| génitif | ծախման | ծախմանց |
| locatif | ծախման | ծախմունս |
| datif | ծախման | ծախմանց |
| ablatif | ծախմանէ | ծախմանց |
| instrumental | ծախմամբ | ծախմամբք |