cf. ԿԱՐԾԻՔ. δόξη.
Որ թուիցի զգայական գոլ անբան կարծմամբ. (Պղատ. տիմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարծումն | կարծմունք |
| accusatif | կարծումն | կարծմունս |
| génitif | կարծման | կարծմանց |
| locatif | կարծման | կարծմունս |
| datif | կարծման | կարծմանց |
| ablatif | կարծմանէ | կարծմանց |
| instrumental | կարծմամբ | կարծմամբք |