cf. Կշտամբանք.
cf. ԿՇՏԱՄԲԱՆՔ. եւ ՅԱՆԴԻՄԱՆՈՒԹԻՒՆ. ἕλεγχος, ἑλεγμός, ἑξετασμός. (Սղ. ՟Լ՟Ը. 12։ Առակ. ՟Ա. 32։ Իմ. ՟Ա. 8. 9։ ՟Ժ՟Ա. 8։ ՟Ժ՟Է. 7։ Ես. ՟Լ՟Է. 3։ ՟Ծ. 2։)
Զվասն նոցա կշտամբութեան յարմարել բանս. (Խոր. ՟Ա. 12։)
Կշտամբութեան չարի։ Կշտամբութեամբ մեծաւ. (Յհ. կթ.։)
Աստուստ սկսեալ զտանջողականն կշտամբութիւն։ Այսոքիկ են մեղաւորիս իմ կշտամբութիւնք, եւ այլն. (Նար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կշտամբութիւն | կշտամբութիւնք |
| accusatif | կշտամբութիւն | կշտամբութիւնս |
| génitif | կշտամբութեան | կշտամբութեանց |
| locatif | կշտամբութեան | կշտամբութիւնս |
| datif | կշտամբութեան | կշտամբութեանց |
| ablatif | կշտամբութենէ | կշտամբութեանց |
| instrumental | կշտամբութեամբ | կշտամբութեամբք |