Կոտորումն, ման

s.

κοπή, φόνος caedes, neces, occisio. Կոտորելն, կոտորիլն. կոտորած. սպանումն. ջարդ, գըրկը.

Եհար կոտորմամբ սրոյ. (Ել. ՟Ժ՟Է. 13։ Թուոց. ՟Ի՟Ա. 24։ Օր. ՟Ժ՟Գ. 15։ ՟Ի. 13։)

Դադարեաց ի կոտորել, զնոսա կոտորումն մեծ յոյժ մինչեւ ի սպառ. (Յես. ՟ժ. 10։)

Ի կոտորումն կախեժողորդեա. (՟Գ. Մակ. ՟ե. 25։)

Ըզգոյժ կոտորման որդւոց նորա։ Ի կոտորմանն նոցա. (Խոր. ՟Բ. 34։ ՟Գ. 31։)

Վանեալ վատնէ կոտորմամբ. (Յհ. կթ.։)

Եթէ մարդ մարդոյ վա՛յ տայ, շատ կոտորումն է նմա, եւ ազում բեկումն. (Ոսկիփոր.։)

Որպէս զկոտորումն մայրեւորաց յերկիր անկանէին. (Մեսր. երէց.։)

ԿՈՏՈՐՈՒՄՆ. որպէս Բաժանումն.

Միշտ յոլով տեսակս կոտորումն սեռին. (Պորփ.։)

Որպէս Բաժին. կոտոր.

Ի վայր քամեալ մզէին յորովայնէ անտի կոտորումն աղեաց նորա. (Յհ. կթ.։)