Ընդելուզումն. յեռումն. (կայ եւ յն. էմադի՛դիս լ՛իթռս. իտ. մադի՛դա. cf. ԿԱՐՄՐԱՔԱՐ. որ եւ cf. ԱՐԻՒՆԱՔԱՐ.
Յոսկւոյ եւ յամենայն ականց հանդերձ մատիտմամբ եւ դռակոնառիւ։ Որպէս դրակոնտիկոն մատիտմամբն. (Մագ. ՟Ժ՟Գ. չ։)
Իսկ յասելն ի Գանձարանի.
Զոր արարեր յոգի գերակայ, մակամըտաց մատմամբ ստորակայ. իմա՛ կա՛մ մատիտումն, եւ կամ մատչումն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մատիտումն | մատիտմունք |
| accusatif | մատիտումն | մատիտմունս |
| génitif | մատիտման | մատիտմանց |
| locatif | մատիտման | մատիտմունս |
| datif | մատիտման | մատիտմանց |
| ablatif | մատիտմանէ | մատիտմանց |
| instrumental | մատիտմամբ | մատիտմամբք |