hy    |   fr

Մորոսխօսութիւն, ութեան

s.

foolishness, senseless speech or talking.

ՄՈՐՈՍԽՕՍՈՒԹԻՒՆ կամ ՄՈՐՈՍԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄՈՐՈՍԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ.

Խեղկատակութիւն, մորոսխօսութիւն. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. կողոս.։)

Տայ աղաղակել բարկութիւնն մորոսախօսութեամբ. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մորոսխօսութիւն մորոսխօսութիւնք
accusatif մորոսխօսութիւն մորոսխօսութիւնս
génitif մորոսխօսութեան մորոսխօսութեանց
locatif մորոսխօսութեան մորոսխօսութիւնս
datif մորոսխօսութեան մորոսխօսութեանց
ablatif մորոսխօսութենէ մորոսխօսութեանց
instrumental մորոսխօսութեամբ մորոսխօսութեամբք