ՅԵՂԱՆԱԿՈՒԹԻՒՆ ՅԵՂԱՆԱԿՈՒՄՆ. Յեղանակելն՝ ըստ ամենայն առման. այլափոխութիւն. պէսպիսութիւն եղանակի երգոց. եւ այլատարազութիւն իրաց.
Նորոգեցից ի յերգ հառաչման պաղատանաց յեղանակութեանցս աղիողորմ հեծեծանացս. (Նար. ՟Ժ՟Բ։)
Բարեկարգ յարմարութիւն շարժեալ վեր ի վայր՝ ի տարազարդ դասեալ լինէր յեղանակումն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յեղանակումն | յեղանակմունք |
| accusatif | յեղանակումն | յեղանակմունս |
| génitif | յեղանակման | յեղանակմանց |
| locatif | յեղանակման | յեղանակմունս |
| datif | յեղանակման | յեղանակմանց |
| ablatif | յեղանակմանէ | յեղանակմանց |
| instrumental | յեղանակմամբ | յեղանակմամբք |