act of reminding;
warning, admonition, notice, advice.
ὐπόμνησις monitio, monitum. Յուշ առնելն. յիշեցուցանելն. ազդումն. խրատ.
Ոչ իւրովի յիշեաց, այլ կարօտացաւ միւսանգամ վարդապետին յուշարարութեանն։ Բնութիւն որդւոց մարդկան մոռացօղ է բարեաց. վասն այսորիկ կարօտ է բազում յուշարարութեան. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 32։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յուշարարութիւն | յուշարարութիւնք |
| accusatif | յուշարարութիւն | յուշարարութիւնս |
| génitif | յուշարարութեան | յուշարարութեանց |
| locatif | յուշարարութեան | յուշարարութիւնս |
| datif | յուշարարութեան | յուշարարութեանց |
| ablatif | յուշարարութենէ | յուշարարութեանց |
| instrumental | յուշարարութեամբ | յուշարարութեամբք |